Pierwszy Lech obnosił się z wizerunkiem, który wzbudzał nadzieję, że będzie lepiej. Zasłużył się skokiem w legendę. Sam mówi, że był to tylko skok przez płot. Inni twierdzą, że kłamał, że był to skok z motorówki.
Drugi Lech jest obwiniany za wszystko. Nikt mu niczego nie chce darować nawet po tragicznej śmierci w drodze, by oddać hołd pomordowanym podstępnie Oficerom w 70 rocznicę ich męczeńskiej śmierci.
Trzeci to bardziej przyjaźnie, to Leszek. Też walczył, ale nie o wolność naszą i waszą. Walczył z inflacją.
Myślę, że to legendarne imię towarzyczy Czecha i Rusa tragicznie zapisało się w naszej historii i tym bardziej tragicznie, że doprowadziło do kolejnej tragedii - dramatu świętokradztwa, dramatu człowieka zwiedzionego przez media i kłamliwe komentarze. Każdego dnia słyszymy na temat nienawiści i dośiwadczamy jej. Nienawiści władzy i nienawiści sstrachu przed jej podłością. Kłamliwa interpretacja, przeinaczanie prawdy, miłość inaczej - jak też chcieliby niektórzy. Ja nie iwnię człowieka, który podniósł rękę na świętość. Ja widzę dramat człowieka, któy stracił wiarę i nie wie, komu jeszcze może zaufać. I chociaż złapano świętokradczą rękę, to jej podniesienie jest skutkiem nienawiści, która dzieli poslkie społeczeństwo. Człowiek z małj miejscowości, ale z ziemi bardzo bogatej, z ziemi pełnej bogactw minelanych, z ziemi znanej z przemysłu i ziemi bogatej żyznością Ziemi. To człowiek na granicy wieku produkcyjnego i zasłużonego przejścia na emeryturę - na emeryturę ukradzioną, bez opieki medycznej, z tragedią porzucenia przez dzieci, które opuszczają rodziców w poszukiwaniu szansy na przeżycie.
Dla mnie ta podniesiona, świętokradcza ręka jest krzykiem rozpaczy, wezwaniem do zjednoczenia się przeciwko prawdziwym wrogom polskiego Narodu - przeciwko bucie i hipokryzji Lecha z Matką Boską w klapie, przeciwko oskarżycielom Lecha K. i przeciwko pdstępnej walce Leszka B. z inflacją i prawą ręką kapitalizmu z nieludzką twarzą, rzecznika dobrobytu nie dla wszystkich.
