O tym, co przydarzyło się Grecji, wiemy. Warto jednak zastanowić się nad przyczyną tego stanu rzeczy. Tutaj posłużę się niezbędnym cytatem [1]:
Jakąż więc niesłychaną zaletę mają te procedury wyborcze, że wszystkie partie polityczne trzymają się ich niczym deski ratunkowej?
Odpowiedź jest prosta: wprawdzie państwa w takich systemach są nierządne i słabe, to bandy partyjne mają się w nich doskonale, a od obywateli nie wiele zależy. Wyborcy o niczym nie decydują , wybory to swego rodzaju liturgia demokratyczna, której trzeba się poddać, bo tego wymaga „demokracja”. W Grecji nawet obywatele mają ustawowy obowiązek udziału w głosowaniu, a więc tam już jest to, o czym od lat przemyśliwują polscy proporcjonaliści. Jednakże, żeby lepiej i wyraźniej widać było co mogą, a raczej czego nie mogą, wyborcy, w ich ordynacji istnieje ciekawy zapis: przywódca partii politycznej, która uzyskuje prawo do mandatów parlamentarnych AUTOMATYCZNIE wchodzi do parlamentu, bez względu na ilość głosów jaka na niego padła!
Artykuł ten został napisany w czerwcu 2012 roku i jego Autor przedstawia sytuację Grecji na drugi dzień po wyborach. W ich wyniku doszło do ustanowienia rządu koalicyjnego. Nie bez znaczenia okazały się różne sztuczki wyborcze, aby każda z partii zdobyła odpowiednio dużą ilość mandatów dla siebie. Taki układ spowodował pewną równowagę polityczną bez wyłonienia zdecydowanej większości parlamentarnej. Jest to to tyle dobre rozwiązanie, że żadne ugrupowanie polityczne nie może samodzielnie sprawować władzy a społeczeństwo... raczej niewiele ma do powiedzenia.
Przypomnę, że opisywane wydarzenia miały miejsce w 2012 roku, a w 2015 roku Grecja prosi o wsparcie finansowe, ponieważ jej dochód narodowy (PKB) nie pozwala na funkcjonowanie administracji. Chyba, że urzędnicy państwowi będą pracować na rzecz państwa jako wolontariusze. Póki co, na to się nie zanosi.
Inaczej jest ze społeczeństwem, które zdecydowanie musi zacisnąć pasa.
Zapraszam do przeczytania źródłowego artykułu, w którym Autor bardzo zdecydowanie opisuje wady "proporcjonalnej ordynacji wyborczej" gdzie w sposób naturalny mniejszość może zdominować najsilniejsze ugrupowania polityczne...
Na czym polega ta „proporcjonalna sprawiedliwość” partyjnych list wyborczych doskonale ilustrują wczorajsze wybory w Grecji. Jakiż może być piękniejszy przykład „proporcjonalnej sprawiedliwości” niż przyznanie partii, która uzyskała 29,7% głosów poparcia, 129 mandatów (a więc 43%!), podczas gdy druga partia, z poparciem 26,9% głosów, dostaje 71 mandatów, a więc o 20% mniej!
Ponieważ w Polsce rozgrywa się wielki dialog społeczny na temat zmiany ordynacji wyborczej, warto sięgnąć do artykułu sprzed trzech lat choćby tylko dlatego, że z perspektywy czasu widzimy skutki złej ordynacji wyborczej.
http://jerzyprzystawa.salon24.pl/427601,grecki-circulus-vitiosus
[1]
http://jerzyprzystawa.salon24.pl/427601,grecki-circulus-vitiosus,2
