Czytaj więcej na http://fakty.interia.pl/polska/news-spor-o-wybor-sedziow-tk-trwa-polityczna-wojna-na-argumenty,nId,1929381#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox
- Od rozstrzygania, czy w sprawie poprzedniej ustawy popełniono błąd, jest Trybunał Konstytucyjny, a nie politycy... [1]
Mniej więcej takie przekonanie próbują forsować co poniektórzy znawcy tematu. I tu zaczyna się już manipulacja, bo demokracja jest jedna z form sprawowanai władzy w państwie. W przypadku monarchii cała władza należy do monarchy. To monarcha stanowi prawo, wykonuje je prowadząc sprawy państwa oraz rozsądza spory.
Innym rodzajem władzy jest demokracja. Tu suwerenem jest Naród - czyli ogół obywateli.
Jedną z podstawowych zasad demokracji jest trójpodział władzy - czyli personalne rodzielenie najwyższego organu władzy w państwie - stanowiącego prawo od organu wykonawczego, którym jest rząd. Odrębną władzą jest także władza sądownicza.
W Polsce już od 1944 roku naruszona jest podstawowa zasada państwa demokratycznego. W Polsce suwerenem jest partia polityczna umocowana poza granicami kraju, ale na pewno nie jest to Naród w rozumieniu Konstytucji.
To negocjacje wielkiej Czwórki decydowały o przebiegu granic Polski po zakończeniu II wojny światowej. W zasadzie już nie przywrócono granic Polski sprzed 1 września 1939 roku. Demokracja także wkrótce stała się obiektem kontroli i nadzoru, nie do końca wiadomo jednak, na czyje polecenie. Powstał organ kontroli prasy, publikacji i widowisk, gdzie przypisany sprawie cenzor decydował o wszystkim, to znaczy - decydował o każdym słowie przeznaczonym do publikacji i jego zastrzeżenie znaczało albo wyłączyć dane słowo z tekstu, albo można było tekst upowszechnić. Dotyczyło to artykułów prasowych, audycji radiowych, spektakli na scenie czy publikacji książkowych...
Inwigilacja trwała do jakiegoś czasu, po którym nastąpiło zjawisko autocenzury. Tu już każdy misiał sam wiedzieć, co wolno mu powiedzieć, a za co traciło się względy szefa... Znowu powrócono do niecnej praktyki wyższości partii politycznej poad rozumem. Bo prawo tworzą ludzie, któych to prawo miałoby dotyczyć i nie można stosować się do prawa, które jest objęte powszechną krytyką.
Podobnie jest z oceną aktu prawnego. To, że sejm przyjął jakiś akt legislacyjny i że ten akt legislacyjny przeszedł całą procedurę prawną - nie oznacza to powszechnej akceptacji prawa. O ile można zastanwoić sie nad obowiązywaniem przyjętego prawa w sytuacji. gdy wynika ono z zapotrzebowania społecznego i zostało przyjęte w sposób przewidziany prawem, inaczej jest, kiedy formalności drogi legislacyjnej służą legalizacji normy ustanowionej w sposób sprzeczny z interesem społeczeństwa.
Nie można powoływać sie na przepis prawa przyjęty z naruszeniem procedury przyjęcia prawa. Jest to tym bardziej widoczne, jeżeli norma prawa wydana jest na przekór oczekiwaniom społecznym.
To nie SEJM ustanawia prawo. Sejm jest tylko organem przedstawicielskim suwerena, któym jest naród i sejm może występować TYLKO jako pełnomocnik suwerena, sam natomiast nie jest w żadnym wypadku suwerenem.
Bardzo złą tradycją jest odejście od zasady trójpodziału władzy. Nie może być sytuacji, że osoba piastująca mandat posła zostaje ministrem i korzysta z przywileju uczestnictwa w konstytuancie, czyli uczestniczy w procesie stanowienia prawa.
Także osoba, która podejmuje się funkcji sędziego, nie może ani tworzyć prawa, ani też go wykonywać. Takie są podstawowe zadady demokracji pośredniej.
Czym innym jest dyktatura. Demokracja może zawierać postanowienia o ograniczeniu praw obywatelskich i skupieniu władzy w jednym ręku. Dyktator posiada kompetencje tworzenia prawa i wykonywania go. Tym samym jest to również forma rozsądzania sporów.
Prawidłowe powołanie dyktatora musi zawierać ograniczenia - na jaki okres powołuje się dyktatora, jakie okolicznosci powodują odwołanie dyktatora i jakie okoliczności wystarczają do wygaśnięcia dyktatury. Społeczeńśtwo demokratyczne nie może pozwolić na ograniczenie swoich praw w sposób trwały, gdyż dyktatura źle wykonywana może przekształcić sie w tyranię. Ale są przykłady, kiedy dyktatura jest najlepszym przykładem władzy w państwie. Są to jednak przypadki ekstremalne i wyjątkowo rzadkie. Zazwyczaj dyktatura przeradza się w grupę totalitarnego zawłaszczenia praw obywatelskich. Dlatego musi podlegać szczególnej kontroli społecznej.
Nie ma zgody na dyktaturę partii politycznych - bo widzimy sami - jak szybko można zniszczyć państwo drogą błędnych rozporządzeń.
Komentarze