O tym, że pośpiesznie zlikwidowano przemysł stoczniowy w Polsce - przekonywać nie trzeba nikogo.
Rząd Beaty Szydło ustanowił nowe ministerstwo i już w marcu powinien pojawić się konkretny projekt odbudowy polskich stoczni. Sprawa nie jest prosta. Zdewastowane urządzenia, rozproszeni stoczniowcy, szkolnictwo zawodowe także ma swoje problemy.
Niemniej odbudowa przemysłu stoczniowego wiąże się z koniecznością kooperacji w zakresie produkcji wielu detali, które po zmnotowaniu stworzą statek zdolny pracować w ekstremalnych warunkach. Dzisiaj ważne jest odtworzenie potencjału produkcyjnego, a przemysł stoczniowy może wygenerować wiele innych stanowisk koprodukcji. Warto dodać, że im więcej jest w produkcie myśli inżynierskiej, tym większa jest wartość tego produktu, tym wyższy jest zysk dla samej gospodarki.
Idea gospodarki rynkowej opartej na samodzielności finansowej bez ingerencji państwa pokazała już chyba wszystkie negatywme strony, Teraz trzeba opracować model gospodarki dostosowanej do potrzeb rynku i wolnej od spekulacji giełdowych zdolnych zniszczyć najbardziej racjonalne przedsięwzięcia.
Zasady są proste - praca na zapotrzebowanie społeczne i gwarancje państwowe wypłacalności firmy mogą iść ze sobą w parze. Zarządzanie wolne od politycznych nacisków, warunek rentowności przedsięwzięcia i wparcie finansowe państwa są atutami silnej gospodarki, która zdolna jest funkcjonować w trudnych warunkach konkurencji. Ale konkurencji jakościowej, nie konkurencji zmierzającej do przejęcia rynku przez zniszczenie finansowe konkurencji. Nie tędy droga.
http://www.radiomaryja.pl/informacje/projekt-ustawy-dot-przemyslu-stoczniowego-juz-w-marcu/
