Idea polityki gospodarczej polskiego przemysłu jest prosta. Wszystko, co można wyprodukować w Polsce na bazie polskiego surowca, powinno być wykonane. Jest to przede wszystkim realizacja społecznego podziału pracy - obywatele w granicach swojego państwa wspólnie wypracowują produkt społecznie potrzebny w realizacji celów konsumpcyjnych obywateli.
Idea ta nie stoi w sprzeczności z dążeniem do wprowadzania nowych rozwiązań konstrukcyjnych. Na pewno jednym z celów będzie poszukiwanie nowych rozwiązań i technologii, aby produkt był ciągle atrakcyjny i żeby generować zapotrzebowanie. Odcinanie się od gospodarczej współpracy z przedsiębiorcami zagranicznymi na pewno nie ma sensu, ale produkt eksportowy musi mieć odpowiednią jakość mimo rygorów cenowych.
Tu warto przypomnieć sytuację sprzed roku 1990, kiedy to polski przemysł państwowy był nastawiony na produkcję na eksport z pominięciem rynku krajowego. Dlatego tak łatwo doszło do ekspansji produktu wytworzonego poza granicami Polski, bo w kraju był ogromny deficyt dóbr konsumpcyjnych.
Mówiąc o gospodarce państwa - ma ona generować produkcję krajową w celu zaopatrzenia rynku wewnętrznego i produkcja musi być tak duża, żeby jej nadwyżki sprzedane odbiorcom zagranicznym pozwalały na obniżenie kosztu jednostkowego produktu.
Jeżeli spojrzymy wstecz na produkt polski sprzed roku 1990, to możemy dostrzec absolutną zgodność produktów wytwarzanych przez dziesiątki lat w ogromnych seriach, sztuka w sztukę dokładnie takie same, a po dłuższym okresie już niemodne i nieatrakcyjne dla potencjalnego nabywcy. Takie prowadzenie gospodarki jest niewłaściwe. Produkt swoim istnieniem musi prowokować do jego nabycia. Tylko systematyczne wytwarzanie i świadczenie usług są podstawą przychodu - czyli pozyskiwaniem środków na konsumpcję. Przerwanie tej ciągłości wiąże się z problemami płatniczymi - a te skutkują kryzysami. Zapobieganie takim zjawiskom zobowiązuje administrację państwową do interwencjonizmu gospodarczego. A ciągłość polityki gospodarczej gwarantuje właściwe rozpoznanie potrzeb społeczeństwa oraz przewidywanie jego potrzeb z właściwym wyprzedzeniem.
W tym miejscu należy dodać, że tylko poszukiwanie nowych technologii na potrzeby przemysłu zbrojeniowego pozwalają na finansowanie badań naukowych. A te kończą się różnie. Niektóre koncepcje znajdują swój epilog w postaci skierowania do produkcji, ale są badania, które jedynie dają wiedzę, jak nie należy postępować - co również kosztuje.
Polityka przywrócenia zasady, że każdy zakład w Polsce może produkować również i na potrzeby zbrojeniowe, ma swoje uzasadnienie. Dzisiaj jest to asortyment różnorodny, ale też stałe zamówienie gwarantuje przedsiębiorstwu ciągłość produkcji.
http://fakty.interia.pl/polska/news-antoni-macierewicz-pierwsze-smiglowce-w-2018-roku,nId,2293942?parametr=polecamy&iwa_source=rek:3
