Jeden z kolejnych wypadków drogowych stał się inspiracją do zaostrzenia przepisów w postaci wydania kolejnego zakazu... [1]. Chodzi tutaj o wprowadzenie kolejnego zakazu, kiedy to samochód ciężarowy będzie miał zakaz wyprzedzenia poprzedzającego go innego samochodu ciężarowego...
Owszem, uzasadnienie jest poważne, bo ta ostatnia kolizja spowodowała zniszczenia ogromnej wysokości a ponad 30 osób rannych w takim wypadku (właściwie w dwóch wypadkach na tej samej drodze, mniej więcej na tej samej wysokości i w przeciwnych kierunkach)... wymagają poważnego zastanowienia się nad problemem.
Sznur samochodów oczekujących na przejazd... foto ilustracyjne, http://img2.demotywatoryfb.pl//uploads/201105/1305836777_by_Staszek986_600.jpg
Uważam, że należy zacząć od początku pojawienia się tego problemu. Już w latach 50-60 XX w. dostrzeżono problem skutków wypadków drogowych. Ich analiza doprowadziła do jednoznacznego stwierdzenia, że do zagrożenia na drogach przyczynia się zły stan nawierzchni drogowej, zbyt mała szerokość niezbędna do bezpiecznego przejazdu obok siebie dużych samochodów z możliwie znaczną prędkością oraz wymagania co do wielkości ładunku przewożonego jednorazowo pojazdem.
W drodze analizy problemu postanowiono dokonać oceny dróg pod kątem ich przydatności w transporcie tranzytowym i lokalnym. Opracowano minimalne normy pasa drogowego uwzględniając techniczne parametry taboru samochodowego. Przyjęto także proste rozwiązanie problemu zmierzające do wskazania dróg pod kątem ich ważności w skali państwa. Zadanie rozpoczęto od wykupienia terenu przylegającego do drogi w celu jej przebudowy. Drogi o znaczeniu krajowym miały mieć co najmniej po dwa pasy ruchu w każdym z kierunków. Opracowano także szerokość pasa drogowego uwzględniając wysokość nasypu. Przyjęto założenie, że kształt rowu wzdłuż drogi nie może powodować uszkodzenia pojazdu, gdyby ten wypadł z trasy a także przyjęto minimalne prędkości, które musi gwarantować sposób wyprofilowania nawierzchni drogowej. Stąd maksymalne spadki na drogach oraz minimalne promienie łuków drogowych precyzyjnie określały - jak należy przebudować drogę, aby prędkość przejazdu była możliwie maksymalna.
Poszerzenie drogi do ustawowych parametrów powodowało podział okolicznych gruntów i w sytuacji, gdyby działka po przejęciu jej pod przebudowę drogi utraciła znaczenie gospodarcze - wtedy państwo zostało zobowiązane do wykupienia nieruchomości od dotychczasowego właściciela w całości. Była to forma zadośćuczynienia zmiany przydatności gruntu z celó rolniczych na realizację bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Ten plan został zrealizowany częściowo. Plany przebudowy dróg zostały wykonane przez biura projektowe. Cały teren przeznaczony pod przebudowę dróg został wyznaczony i uzgodniono z właścicielami wartość nieruchomości przejmowanych w celu realizacji przebudowy dróg. Pas drogowy już w nowej szerokości został dodatkowo oznaczony szpalerami drzew wysadzonymi w granicy wykupionego pasa - przeznaczonego na przebudowę dróg wg nowych parametrów.
Typowy obraz większości "dróg krajowych", foto ilustracyjne, http://www.tirynatory.pl/wp-content/uploads/2010/07/P1040440.jpg
W zasadzie cały teren został wykupiony w latach 70. XX w. i tajemnicą poliszynela pozostaje odpowiedź na pytanie - dlaczego przez już prawie pół wieku tego ambitnego programu nie zrealizowano. Owszem, w wielu miejscach dokonano korekty, wybudowano zupełnie nowe, wcześniej nie przewidywane odcinki, ale większość tras krajowych jest drogą i krętą, i tylko z jednym pasem ruchu w każdym z kierunków.
Była próba budowy odcinków autostradowych i tras w miarę szybkiego ruchu, ale ten ambitny plan doprowadził do upadłości wielu firm budowlanych realizujących priorytetowe obiekty na zamówienie administracji państwowej... W moje ocenie budowa bądź przebudowa tras szybkiego ruchu powinna jednocześnie towarzyszyć rozbudowie lokalnych sieci dróg - aby połączenia ekspresowe były zdublowane drogami już lokalnymi - czego jednak już nie wykonano. Wprowadzono jednak opłaty na strategicznych odcinkach mimo, że same drogi budowano z funduszy państwowych a środki na ten cel miały być pozyskiwane - początkowo z opłat od środków transportowych posiadanych przez firmy, potem ten podatek zamieniono na opłatę w benzynie (i oleju napędowym), teraz płacimy nie tylko podatek od środków transportowych, ale także w podatkach wciskanych do ceny paliw silnikowych i dodatkowo prywatne firmy pobierają opłaty za przejazd wybranym odcinkiem trasy szybkiego ruchu (znaczy się, za przejazd autostradą).
Akcja "TIR-y na tory" wbrew pozorom, nie jest taka bezsensowna. Chyba, że ktoś chciałby rozumieć to nazbyt dosłownie...,foto ilustracyjne, https://www.wrphoto.eu/data/media/24/IMG_1457RD2bj.jpg
Zamiast doprowadzić sieć drogową do właściwych parametrów, zamiast zapewnić transport dużych ładunków albo drogami wodnymi (ktoś zlikwidował żeglugę śródlądową), albo szlakami kolejowymi (kolej ciągle wzbraniała się przed przewozem TIR-ów) - tym razem wprowadzamy zakaz wyprzedzania samochodów ciężarowych przez samochody ciężarowe - akurat dokładnie tam, gdzie droga pozwala na taki manewr.
Zamiast rozliczyć kierowcę za błędy - wprowadzamy kolejne szykany, które będą ścigane z całą surowością prawa tam. gdzie tylko "władza" dopatrzy przewinienie, ale nadal pozostaniemy z nieprzejezdnymi drogami lokalnymi - gdzie nie tylko, że rozpędzenie dużego samochodu ciężarowego do 90 km/h graniczy z cudem i na pewno zagraża bezpieczeństwu pozostałych uczestników ruchu drogowego.
Uważam, że dopracowywanie norm zalecanych do przestrzegania ma się nijak do potrzeb w reorganizacji ruchu drogowego.
Mnożenie zakazów ma swój sens...,foto ilustracyjne, https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcREwpFaUzlwrM1qlp949LX3q5N1XPsz1pCur0AdhL4WHSrRwp5Z
----------------------------------------------------------------------------
[1] http://motoryzacja.interia.pl/raporty/raport-polskie-drogi/wiadomosci/news-koniec-z-wyprzedzaniem-sie-ciezarowek,nId,2343852
